Alkoholizm. Choroba całej rodziny

Tekst: Elżbieta Wawrzyniak
Alkoholizm to choroba, która działa w sposób podstępny. Polega na tym, że u osoby uzależnionej stale lub co jakiś czas odzywa się przymus picia. Chora osoba traci kontrolę nad ilością wypijanego alkoholu i jej życie powoli wymyka się spod kontroli. Przestaje nim kierować, staje się coraz mniej odpowiedzialna. Alkoholizm niesie ze sobą dla osoby pijącej szkody fizyczne, społeczne, emocjonalne. Uzależnienie jednego członka rodziny nie pozostaje obojętne wobec bliskich osób.
 
Osoby będące w bliskich relacjach dotyka tzw. syndrom współuzależnienia, który jest uwikłaniem w chorobę alkoholową. Wśród charakterystycznych cech współuzależnienia wymienia się m.in.: kontrolowanie postępowania i odciąganie osobę uzależnioną od alkoholu, koncentracja życia na osobie uzależnionej, branie odpowiedzialności za niewłaściwe zachowanie osoby uzależnionej, przejmowanie większości obowiązków związanych z domem, usprawiedliwianie osoby uzależnionej, chwiejność emocjonalna.
Rodzina stanowi grupę społeczną, która ma wyjątkowy wpływ na życie człowieka, szczególnie w tych najmłodszych latach.
Choroba alkoholowa jednego członka rodziny, wpływa negatywnie na pozostałe osoby. Nadmierne picie zaburza funkcjonowanie całej rodziny. Wraz z nadmiernym piciem wiążą się problemy życiowe, finansowe i emocjonalne, z którymi zmaga się cała rodzina.

Przede wszystkim relacje ulegają niekorzystnym zmianom. Towarzyszy im lęk i napięcie. Coraz więcej pojawia się nieporozumień, konfliktów, zakłamania, kłótni, przemocy. Dominującymi emocjami przeżywanymi przez członków rodziny są strach, lęk, gniew, smutek, napięcie i wstyd. W szczególnie trudnej sytuacji znajdują się dzieci. Żyją w napięciu i nieprzewidywalności reakcji rodziców. W takiej rodzinie trudno o oparcie, bezpieczeństwo, zrozumienie potrzeb i uczuć.
 
Pomoc rodzinie alkoholika

Uzależnienie to choroba, która dotyczy całej rodziny. Skutki tej choroby obejmują wszystkich członków, dlatego też osoby żyjące w bliskich relacjach z alkoholikiem, powinny również zgłosić się po pomoc. Udział w terapii daje rodzinie większe szanse na poradzenie sobie z uzależnieniem i naprawę wzajemnych relacji. Terapia polega na uczeniu się nowych zachowań i konsekwentnym ich realizowaniu, uporządkowaniu emocji i zadbaniu o siebie. Osoby współuzależnione mogą korzystać z szerokiej oferty pomocy: terapii w placówkach leczenia uzależnień, grup samopomocowych Al-Anon, grup wsparcia w klubach abstynenckich.

Elżbieta Wawrzyniak
psycholog, terapeutka uzależnień
 
Photo credit: Neil. Moralee via Foter.com / CC BY-NC-ND

Komentarze

Prześlij komentarz

Zapraszamy do komentowania.
Prosimy o kulturalne wyrażanie swoich poglądów. Nie akceptujemy wulgaryzmów i chamstwa.

Dziękujemy i zapraszamy ponownie.

Popularne posty z tego bloga

Samookaleczanie: o przyjemności płynącej z bólu

Tajemnice autyzmu - w poszukiwaniu zaginionego ja

Animal hoarding - zbieractwo zwierząt