Tekst: Joanna Malesz W dzisiejszym artykule chciałabym poruszyć ważny społecznie temat dotyczący autyzmu. Szacuje się, że w ciągu ostatnich lat znacząco wzrosła liczba dzieci ze zdiagnozowanymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Takie osoby funkcjonują wśród nas, spotykamy je w różnych sytuacjach, choć pewnie nie zawsze jesteśmy tego świadomi. W poniższym tekście zamieściłam informacje odnośnie objawów autyzmu, funkcjonowania dzieci i dorosłych z tym zaburzeniem, a także dostępnych form terapii. Zapraszam do wnikliwej lektury i komentowania :-). Photo credit: Philippe Put on Foter.com / CC BY “Kasia rozwijała się prawidłowo, pomimo zdiagnozowanej padaczki i częstych infekcji. W wieku 3 lat zaczęła się izolować, zbudowała wokół siebie niewidzialny mur. Wiedziałam, że coś niedobrego się z nią dzieje, dlatego zaczęłam szukać pomocy. Nikt jednak oprócz mnie nie widział problemu.” “Mateusz był naszym drugim dzieckiem. Nie płakał, nie domagał się, by nosić go na rękach, unikał kontakt
To nie przeszłość wpływa na nasze szczęście tylko My sami...Niezależnie od tego z jakiej rodziny pochodzimy możemy być szczęśliwi. Rodziny się nie wybiera, ale to jak będzie wyglądało nasze życie dorosłe zależy od nas, mamy na to wpływ:). Szczęście może spotkać każdego...
OdpowiedzUsuńZimbardo w książce „Paradoks czasu” zwracają uwagę, że najważniejsze znaczenie dla postrzegania przeszłości ma stanowisko, jakie wobec niej przyjmujemy: „To Twoje nastawienie wobec wydarzeń z przeszłości ma większe znaczenie niż same te wydarzenia. Rozróżnienie między przeszłością a twoją aktualną interpretacją tej przeszłości jest kluczowe, ponieważ daje nadzieję na zmianę. Nie można zmienić tego, co wydarzyło się w przeszłości, ale możesz zmienić swojej nastawienie wobec tego, co się zdarzyło”. Od nastawienie zatem zależy, czy do naszej przeszłości będziemy mieć pozytywny czy negatywny stosunek.
OdpowiedzUsuńNie chodzi bowiem o to, aby wymazywać z pamięci złe wspomnienia, ale aby potrafić zmienić swoje nastawienie wobec nich, bowiem „Reinterpretowanie przeszłości daje ci po prostu nad nią kontrolę, zamiast pozwolić jej kontrolować ciebie. Odpuszczenie i pójście do przodu nie oznacza, że przeszłość ulega zapomnieniu – staje się jedynie sympatyczniejsza” (Zimbardo 2009)