O jesiennej depresji, poprawianiu sobie nastroju i głodzie myślenia

Nadeszła jesień, przynajmniej w Poznaniu pogoda jest do bani. Nie wiem jak w innych rejonach kraju. Mam wrażenie, że lato już się skończyło – więc trzeba będzie przyzwyczaić się do nowej, jesiennej, nie nastrajającej do optymizmu pogody.


Kiedy za oknem szaro i wietrznie, bardzo łatwo jest popaść w melancholijny nastrój podobny do tego, który odczuwają ludzie chorzy na depresję.

To normalne, że w czasie jesieni, wielu ludziom „nie chce się” – tak jak chciałoby im się, gdyby było ładnie:)

Niektórzy jednak popadają w trwałą melancholię (jeśli trwa ona ponad 2 tygodnie) – spowodowaną brakiem światła, słońca. Jest to jesienna depresja. Obniżony nastrój w „brzydkim” okresie roku.

Nie znam uniwersalnej metody na poprawienie nastroju.

Niektórzy szukają w tym celu towarzystwa, organizują sobie tak plan dnia, żeby nie mieć chwili nawet na zauważenie, że aura nie nastraja. Umawiają się na spotkania ze znajomymi, zapychają każdą wolną dziurę. Imprezują, wychodzą na miasto, żeby nie siedzieć wieczorem samemu w chacie.

Inni przeciwnie – szukają samotności, bo wszyscy na około ich wkurzają. Potrzebują chwili spokoju, aby móc poczytać ciekawą książkę lub obejrzeć śmieszny film. Niekoniecznie w kinie. Niekoniecznie w grupie roześmianych i głośnych przyjaciół.

Czasami ludzie rzucają się w wir pracy z nadzieją, że ich sukcesy poprawią ich samoocenę, a tym samym nastrój.

Inni izolują się od świata, zanurzając się w świat swoich myśli, pływając w morzu kontemplacji o życiu. Są głodni myślenia.


Niektórzy ludzie stosują na poprawienie nastroju różnorakie używki. Najpopularniejsza z nich to alkohol. Ludzie uczą się, że mały drink – zawsze poprawia nastrój, jest to jednak bardzo krótka droga do popadnięcia w szpony nałogu.

Jeszcze inni wybierają się na zakupy, zadłużając się na maksa (albo i nie – jak na przykład Paris Hilton), inni wolą wycieczkę do kasyna lub grę na giełdzie w zaciszu domowym przy komputerze – lub w terenie z komórką w ręku. Mogą przecież dzwonić co kilka minut i robić transakcje.

Spoko.

Przypomniał mi się film „About a Boy” („Był sobie chłopiec”) z Hugh Grantem, który grał głównego bohatera.

Facet ten nie robił w życiu nic, nie pracował, nie miał ciekawych zainteresowań.
Utrzymywał się z tantiemu za kiczowatą piosenkę o świętach, którą dawno temu napisał jego ojciec.

Poprawiał sobie nastrój alkoholem, ćpaniem, telewizją, fryzjerem, sportem itd.

Nie to jednak uczyniło go naprawdę szczęśliwym. Nie będę zdradzał Wam końca, jeśli nie oglądaliście filmu.

Syci nie zawsze są szczęśliwi i w dobrym nastroju.


Jeśli chodzi o mnie to lubię usiąść sobie wieczorem w pokoju, nastawić muzykę, zrobić dobrą kawę, zjeść ciastko – i tak spędzić czas. Do tego książka psychologiczna – i czegóż więcej trzeba:) Albo wyjść na spacer do parku lub lasu. To mnie odpręża i poprawia mi nastrój.

A jaki jest Wasz sposób na poprawienie sobie humoru, gdy dopada Was jesienna chandra?

Pozdrawiam

Integralny
PSYCHIKA.net